CO TO JEST TERAPIA NEURALNA?
Terapia Neuralna to jedna z praktyk medycznych, której rozumienie życia i zdrowia jest odmienne niż ortodoksyjnej medycyny naukowej.
W Terapii Neuralnej pojmujemy człowieka jako system złożony i termodynamicznie otwarty, zdolny do auto-eko-organizacji i w związku z tym do samouzdrawiania. Jako system, który znajduje się w bezpośrednim związku ze wszystkimi pozostałymi składowymi Życia i jego całokształtem. Życie to wszystko co sztucznie podzieliliśmy na części; społeczeństwo, Natura i Wszechświat stanowią jedność.
Terapia Neuralna polega na podawaniu prokainy w niskich stężeniach w określonych punktach ciała, która to drogą nerwową (między innymi) pobudza każdą istotę (umysł, ciało i ducha jednocześnie) do znalezienia własnego porządku, czyli do samouzdrowienia.
Prokaina działa na każdy organizm jako niespecyficzny impuls, i miejsce jej aplikacji zależy od historii życia pacjenta. Jej niespecyficzny charakter pozwala na pełen szacunku dialog z ciałem, w miarę jak sam organizm przypomina sobie przebyte szkody i poszukuje nowego ładu.
Szanując osobliwość każdej osoby, Terapia Neuralna nie wiąże się z chorobami czy diagnozami, tylko z unikalnymi i zdatnymi istotami ludzkimi, które znajdują się w ważnym momencie swojego życiowego procesu nauki. I uznając mądrość życiową obecną w każdej osobie, umożliwia odrodzenie istot bardziej świadomych i odpowiedzialnych za życie swoje i Wszechświata; istot szczęśliwszych i bardziej wolnych.
W ten sposób Terapia Neuralna pozwala tym, którzy się spotykają, by towarzyszyli sobie z miłością i szacunkiem w solidarnej próbie aby wspólnie poczuć i rozumieć życie.
Odontologia Neurofokalna to ekspresja Terapii Neuralnej w środowisku odontologicznym. Definiuje się ją jako sztukę, naukę i doświadczenie rozumienia związku między zębami (obszarem związanym z zębami) i innymi częściami ciała i jego całością, w celu ułatwienia procesów auto-eko-organizacyjnych przy pomocy odpowiedniego leczenia.
„Problemy spotykane w jamie ustnej, jak również w całym organizmie, nie są skutkiem tylko czynników miejscowych (bakterie, urazy, itp.), ale również ogólnego stanu zdrowia, emocji i otoczenia, jako że nie możemy oddzielić naszego ciała od naszych emocji i od środowiska, w którym żyjemy.” Jorge Humberto Petta
Odontologia Neurofokalna powstała jako część historycznej fragmentacji nauk medycznych. W związku z tym jej istnienie ma więcej racji historycznych niż konceptualnych. Ciało jest całością i jakikolwiek podział jest arbitralny.
„Terapia Neuralna to myślenie i praktyka socjalnego modelu medycznego, który jest kontestacyjny i zarazem proponuje rozwiązania, alternatywny i holistyczny w swojej koncepcji, nie jest hegemoniczny, ale empiryczny i intuicyjny, dialektyczny i dialogujący, rewolucyjny, humanistyczny, szczególny i niepowtarzalny w swojej praktyce, który przywraca istocie ludzkiej jej możliwości i zdolności do samouzdrawiania i do auto-eko-organizacji i pozwala jej na bardziej harmoniczny związek ze społecznością i ze wszechświatem.” Julio Cesar Payán
HISTORIA TERAPII NEURALNEJ
Badania dotyczące Układu Nerwowego i użycia środków znieczulających miejscowo stanowiące ważną część naukowych podstaw Terapii Neuralnej:
– Iwan Pietrowicz Pawłow– (1884), rosyjski fizjolog, udowodnił czynność regulacyjną Układu Nerwowego. Twórca idei zarządzania wszystkimi procesami zachodzącymi w organizmie przez Układ Nerwowy. Badał odruchy warunkowe i udowodnił, że wszystkie bodźce były reprezentowane w korze funkcjonalnej, nie anatomicznie, z obszarami pobudzania centralnego i zahamowania obwodowego.
– A. D. Sperański, lekarz i badacz rosyjski, autor dzieła Podstawy dla nowej Teorii Medycyny (1936). Zakładał udział Układu Nerwowego w genezie różnych procesów patologicznych, jak również jego rolę integracyjną. Kwestionował podział Układu Nerwowego na centralny, obwodowy i wegetatywny. Udowodnił, że każdy proces patologiczny i infekcyjny może być wytworzony i przekształcany przez sam organizm. Bakterie i wirusy mogłyby odgrywać rolę wskaźników, katalizatorów lub wytwórców podrażnień. Kwestionował redukcjonizm komórkowy i chemiczny w patologii.
– Inni: Bykow, Spiess, Wedeński, Leriche, Wiszniewski, Head, Schleich, Ramón i Cajal, Alfonso Albanese, Ricardo Finochietto i inni.
– Ferdynand i Walter Huneke, lekarze niemieccy, którzy rozwinęli badania i sami usystematyzowali Terapię Neuralną:
– w 1925 roku widzą nagłe ustąpienie bólu głowy u swojej siostry po przypadkowym zastosowaniu leku zawierającego prokainę
– w 1928 roku publikują swoje doświadczenia pod tytułem Nieznane reakcje na odległość środków znieczulających miejscowo. Nazwali swoją technikę znieczuleniem leczącym.
– w 1940 roku Ferdynand Huneke obserwuje natychmiastowe wyleczenie i nadaje mu nazwę zjawiska sekundowego wprowadzając ideę pola zakłócającego. Van Roques nadał nazwę Terapia Neuralna według Huneke.
– w 1948 roku Huneke wzmiankuje potrzebę poszukiwania wyjaśnienia dla Terapii Neuralnej w nowej nauce (Fizyka Kwantowa).
– Ernest Adler, lekarz i stomatolog niemiecki, wykazał, że patologiczne zakłócenia w układzie neurowegetatywnym powodowane przez uzębienie i migdałki, uniemożliwiają normalne funkcjonowanie organizmu. W 1958 roku nadaje nazwę Odontologia Neurofokalna i jest uważany za jej ojca.
– Peter Dosch, niemiecki lekarz, główny uczeń braci Huneke, kontynuuje rozpowszechnianie i dalszy rozwój Terapii Neuralnej. Napisał Książkę o nauczaniu Terapii Neuralnej według Huneke (terapia prokainowa) (1963), w której tłumaczy działanie tej terapii jako wpływ regulacyjny prokainy na układ wegetatywny, przedstawia wskazania terapeutyczne i swoje techniki.
–Germán Duque, lekarz kolumbijski wykształcony w Niemczech, który pracował w Cali, w latach siedemdziesiątych uczył się Terapii Neuralnej z Peterem Doschem i sprowadził ją do Kolumbii. Niestrudzony promotor nowych rozwiązań w medycynie. Przetłumaczył na język hiszpański wiele książek na temat Terapii Neuralnej i zapoczątkował rozpowszechnianie tej metody leczniczej wśród licznych przedstawicieli służby zdrowia w różnych krajach.
– od lat siedemdziesiątych do 1983 roku Duque pracował w pobliżu miasta Popayán (Cauca, Kolumbia) nazywanym Los Robles: mieszanina poszukiwań, marzeń, spotkań, walki, nadziei i radości spowodowanej odzyskaniem podziwu nad codziennie widzianym cudem odrodzenia życia ze wszystkimi swoimi możliwościami.
–Julio César Payán, lekarz i chirurg, ginekolog-położnik i były wykładowca Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu w Cauca, przybył do Los Robles w latach siedemdziesiątych, aby nauczyć się i uczestniczyć w tej pracy; stał się pionierem tej historii i nauczycielem terapeutów neuralnych.
– w tym czasie rozpoczęło się nauczanie Terapii Neuralnej i myślenia alternatywnego pracowników służby zdrowia w całej Ameryce Łacińskiej i w Hiszpanii, które trwa do dzisiaj.
– w każdym kraju Terapia Neuralna ma swoją historię, zgodną z rytmami i kolorami każdego miejsca i każdego neuralterapeuty. Istnieją stowarzyszenia i ważne prace badawcze, na przykład w Meksyku, w Ekwadorze, w Hiszpanii, w Argentynie i oczywiście w Niemczech.
Historia w Kolumbii, scena narodzenia i odrodzenia Terapii Neuralnej była taka:
Julio César Payán ze swoją wizją i entuzjazmem był promotorem drogi, którą podąża Terapia Neuralna, drogi, która wzbogacała się i wiązała z propozycjami pracy politycznej i socjalnej:
– w 1983 roku zaczął pracować w Popayán, w Fundacji dla Komunikacji Ludowej – FUNCOP – Cauca, jest to organizacja pozarządowa, która powstaje jako przestrzeń dla myśli i działania w celu stworzenia paradygmatów reformatorskich i rewolucyjnych z perspektywy politycznej, rodzaju ludzkiego, pracy rolnej i zdrowia, uważając Terapię Neuralną jako część swoich propozycji. Razem z FUNCOP w 1985 roku rozpoczyna działalność Centrum Zdrowia Nowa Nadzieja, jako inicjatywa społeczna grupy kobiet. To pierwsze Centrum Zdrowia w Ameryce Łacińskiej, w którym praktykuje się Terapię Neuralną w związku z pracą nad zdrowiem publicznym.
– w 1983 roku powstaje CIMA, Centrum Informacji i Badań Medycyny Alternatywnej, dedykowane, wraz z FUNCOP – Cauca, nauczaniu Terapii Neuralnej i myślenia alternatywnego (Systemowo Złożone) osób związanych ze zdrowiem w krajach Ameryki Łacinskiej i w Hiszpanii.
– W Konwersacjach na temat Medycyny Alternatywnej i Społeczeństwa, mających miejsce w Popayán w latach 1987 – 1996, tworzyło się przy licznym udziale myślenie naukowe i epistemologiczne na temat tego, co reprezentuje alternatywa , a więc także Terapia Neuralna. Umożliwiono powstanie propozycji nowego paradygmatu kulturalnego oraz skonsolidowano i wyjaśniono naukową wiedzę wspierającą ogólne działanie Terapii Neuralnej.
– razem z pracą socjalną i polityczną, teoria Terapii Neuralnej wzbogaciła się o fizykę cząsteczkową, biocybernetykę, biologię molekularną, matematykę, geometrię fraktalną, neurobiologię, jak również o propozycje gender, głównie feministyczne i ekologiczne, po raz kolejny wykorzystując mądrość naszych przodków w ich tubylczych kosmowizjach.
– Terapia Neuralna, wraz z innymi praktykami alternatywnymi, została uznana przez rząd kolumbijski w 1992 roku. Od 2001 roku, Wydział Medyczny Uniwersytetu Narodowego Kolumbii włączył nauczanie Terapii Neuralnej jako kurs poszerzający i od 2007 roku jako studia podyplomowe, będąc w tej dziedzinie pierwszym na świecie. W tych przestrzeniach akademickich biorą udział wykładowcy różnych dyscyplin, dzięki czemu został otwarty dialog wiedzy i nieświadomości pomiędzy spojrzeniem ortodoksyjnym i innowierczym.
JAK WYKONUJE SIĘ TERAPIĘ NEURALNĄ?
Spotkanie:
– rozpoczyna się od rozmowy biograficznej, w której:
– słucha się, relacjonuje się, czuje się i się odczuwa…
– bierze się pod szczególną uwagę historię aktualnych dolegliwości ze wszystkimi ich powiązaniami, jak również całą historię, którą się pamięta, bez uwzględniania żadnych podziałów (pomiędzy ciałem fizycznym, umysłem, emocjami…), nie wyłączając niczego, i generalnie bez ustalonych wzorów i z jak najmniejszą ilością uprzedzeń…
– należy ufać spostrzeżeniom i słowom pacjenta, jak i własnej intuicji…
– następnie aplikuje się iniekcje z prokainą w specyficzne miejsca Układu Nerwowego, zgodnie z opowiedzianą historią
– czuje się, dotyka się i się aplikuje…
– czeka się…
Kolejne spotkanie:
– wspólnie słucha się co powiedziało ciało, które jest mądrością, za pośrednictwem reakcji, nowych odczuć, wspomnień, snów, stanu ducha oraz zmian i przetrwałych dolegliwości…
– zwraca się uwagę na związek między odczuciami i wydarzeniami po pierwszej wizycie i krzywdami z przeszłości…
– w ten sposób ustala się punkty kolejnych aplikacji
– czeka się…
– i tak kontynuuje spotkanie ( lub się kończy, co jest innym sposobem kontynuacji…) w tym dialogu z mądrym i tajemniczym Życiem, które wyraża się w ciele, w którym nam towarzyszy…
Zastosowanie:
– używa się Prokainy (0,5-1,0% w roztworze fizjologicznym izotonicznym)
– aplikuje się śródskórnie lub w okolicę węzłów lub splotów nerwowych
– przy użyciu igieł różnych grubości i długości w zależności od miejsca podania
Wytłumaczenie:
– odpowiedzi i zmiany, które zachodzą przy zastosowaniu Terapii Neuralnej nie mogą być całkowicie wyjaśnione stosując rozumowanie mechaniczne ani medycynę ortodoksyjną. Odkrycia nowej nauki wspierają jej działanie i pozwalają lepiej ją wyjaśnić, chociaż wciąż nie ma wyjaśnień kompletnych.
– Istnieje tradycyjne wyjaśnienie Terapii Neuralnej, opisujące Terapię Segmentarną i Pola Zakłóceń, które chociaż są częścią jej historii, nie utrzymują się w praktyce i oddalają się od swojej koncepcji.
– Istnieją inne możliwe wyjaśnienia:
– postępy w Fizyce Kwantowej, Termodynamice, Biocybernetyce i Neurobiologii pozwalają częściowo zrozumieć co zachodzi podczas Terapii Neuralnej, i z punktu widzenia naukowego potwierdzają, że jest możliwe to, co zachodzi.
– zrozumienie zmiany Paradygmatów, w której znajduje się nasze społeczeństwo i zbliżenie do Paradygmatu Biocentrycznego, pozwala nam próbować nowych sposobów zrozumienia Terapii Neuralnej.
– doświadczenie osobiste Terapii Neuralnej obywa się bez jakiegokolwiek tłumaczenia. Z szacunkiem akceptuje się tajemnicę i pokornie jest się wdzięcznym za cud.
tłumaczenie: L. Mionskowska
źródło: www.terapianeural.com